Wednesday, March 30, 2011

Ang Pulitika at kultura sa Loob ng Isang jeep


                Tuwing papasok ako sa school, manood ng sine, mamamasyal sa park, at sa mga  aktibidad na kinakailangang kong lumakbay, ang pagsakay sa jeepney ang isa sa mga pangunahin at madalas kong ginagawa. Ang pagsakay ko sa jeep ay bahagi na nang aking buhay simula nang mag-aral ako dito sa Maynila. Halos-araw araw ay iisang ruta lamang ang pinaglalakbayan ko upang makrarating sa school. Dahil sa mga ganitong pagkakataon iba’t ibang  pangyayari  na ang naranasan ko sa loob ng jeep. 
                Kung titingnan, ang pagsakay sa jeep ay isang simpleng bagay lamang. Mula sa pagpara mo ng jeep, hanggang sa pagsakay at pag-upo mo rito, wala ka nang ibang gagawin kundi maghintay na makarating sa iyong pupuntahan. Simple diba? Parang walang komplikadong sistema o prosesa na kinakailangan sa loob ng isang pampublikong sasakyan na walang ginawa kundi ang umikot ikot sa iisang rutang kanayang sinusunod. Pero kung titignang mabuti, kahit sa loob ng isang jeep, ang pulitika ay buhay at nagpapaikot ng sistema. Maaring maliit na bagay pero isa pa rin itong isang proseso na kinakailangan ng paggawa ng desisyon.
                Dahil sa tinagal tagal ko nang pagsakay sa jeep, lahat na ng pwesto sa loob ay nasubukan ko nang upuan. Mayroong sa tabi ng driver- kung saan iwas sa labing walong taong nagsisiksikan sa likod, mayroon ding upuan sa bandang unahan ng likod ng driver –kung saan madali kang makakapagbayad, sa bandang dulo ng jeep kung saan madali kang makakababa. Sa pagpili pa lang ng uupuan ay nangangailan na ito ng isang pagdedesisyon at mula sa desisyong ito magmumula ang mga susunod na kaganapin sa loob ng jeep. Sa pagpili ng mauupuan, kadalasang pinipili ko ang sa may bandang unahin sa likod mismo ng driver o sa tabi niya. Ito ay dahil sa tatlong rason: una, madaling magbayad sa driver; ikalawa, iwas sa pagsisiksikan sa gitna at iwas pagbabayad; at ikatlo, ay pangseguridad na usapin. Ang pagpili ko ng mauupuan ay isang akto ng paggamit ng kapangyarihang mamili. Dahil sa kadalasang pag-upo ko sa likod ng driver, nasa sa aking mga kamay ang desisyon kung tutulong akong mag-abot ng bayad o dededmahin nalang at hayaan ang katabi ko ang magtrabaho. Sa maliit na interakyson na ito ko naipapamalas angkalayaan at kakayahan ko magdesisyon.
                Bukod pa sa mga nabanggit sa itaas, dahil sa nag-iisa lang ako, dumadating ang punto na ako ang nagsisilbing pampuno ng isang jeep upang tuluyan na itong lumayag. Nasa aking desisyon kung makikipagsiksikan ako para makaalis na silang lahat o maghihintay kami parepareho sa ibang pasahero o jeep.
                Ang jeep ay isa sa mga magandang bagay na sumasalamin sa ating kultura. Sa mga pangalan pa lang na nakasulat sa loob o labas ng jeep ay nagpapakita ng pagpapahalaga natin sa ating pamilya. Ang mga dasal, rosaryo at maliliit na larawan o figure ni Hesus o mam Mary ay nagpapakita naman ng pagiging makaDiyos natin.  Ang pagiging masipag ng mga Pilipino, ang  pakikipagtulungan mula sa pag-abot ng bayad at sukli, at ang pagiging mapamaraan nating mga Pilipino ay makikita sa loob ng isang jeep.

Cultural Product: Feminism in Bitoy’s song Mas mahal na kita ngayon?


Mas mahal na kita ngayon, higit pa kesa noon
Mas mahal na kita ngayon, at sa habang panahon
Wala akong pakialam sa ‘king nakaraan
Kahit na ako’y pinagtatawanan
Ang mahalaga’y mas mahal na kita ngayon
Dahil…
Di mo na ‘ko tinutulak sa’ting hagdanan
Di mo na nilalagyan ng lason ang ulam
At sa gabi pag ako’y tulog nang mahimbing
Di mo na ako tinatakpan ng unan
Di mo na sinusubsob ang mukha ko sa kalan
Di mo na ‘ko sinisipa sa ‘king harapan
At mas makinis na rin ang balat sa dibdib
Dahil hinding hindi mo na ‘ko pinakukulam
Ang hapdi at kirot ng sinapit ko noon
Di ko na ramdam pagkat mas mahal na kita ngayon
Mas mahal na kita ngayon
‘Wag ka nang magtatanong
Basta’t mahal na kita ngayon
Yan ang lagi kong tugon
Kahit di mo nakikita o nararamdaman
Ang aking tuwa ay walang paglagyan
Ang alam ko lang mas mahal na kita ngayon
Dahil…
Di mo na pinapakain ng para sa pusa
Di mo na pinipitik ang mata ng pigsa
At pag sinabi mo sa ‘king gupit ko’y maganda
Di na masyadong malakas ang iyong tawa
Di mo na ‘ko pinasisinghot ng paminta
Di mo na nilalagyan ng langgam sa tenga
Hindi na kulay dugo ang aking paningin
Dahil hindi na hinihiwa ng blade sa mata
Ang hapdi at kirot ng sinapit ko noon
Di ko na ramdam pagkat mas mahal na kita ngayon
Ang mahalaga’y mas mahal na kita ngayon
Dahil…
Di mo na kinukwentong satanista ako
At ang nanay ko’y nireyp ng isang maligno
Nabawasan na rin ang bukol sa ulo
Dahil hindi mo na’ko pinapalo ng tubo
‘Di mo na pinapalayas ng nakahubo
‘Di mo na pinapaligo ng bagong kulo
Medyo hindi na rin ako nagmumukhang bungo
Dahil hindi mo na dinodonate ang aking dugo
Ang hapdi at kirot ng sinapit ko noon… howohuwohuwo
(‘Di ko na ramdam pagkat mas mahal na kita ngayon)
Kahit nasan ka man mas mahal na kita ngayon
Ang cute mo naman bagay ka sa iyong… ataul…
Hay salamat!
            Sa unang beses na pagkakataong mapakinggan ang kantang “Mas Mahal na kita ngayon” ni Michael V., iba’t ibang reaksyon ang maari nating maramdaman dahil sa mensaheng hatid ng awiting ito. Maaring ito ay ikagalit natin, ikasama ng loob, ikatuwa, o ikagaan ng loob nating mga tagapakinig. Hindi man natin aminin, pero tunay ngang nakakaagaw pansin ang kantang ito hindi lamang dahil sa mensahe kundi dahil na din sa kagaanan ng ginamit natunog at nota. Sinabayan pa ng isang kalmadong pagkanta ni bitoy na dumagdag sa masarap na pakikinig nito. Ang bawat mensahe ng kanta ay nagdudulot ng kahit kakaunting ngiti dahil sa katatawanang pamamaraan na binanggit sa bawat taludtud ng awitin. Patunay lamang itong napakagaling na singer at composer nitong si Michael. Ngunit kung susuriing mabuti ang kantang ito, iba’t ibang mensahe o reyalisasyon ang maari nating mapulot. Napakamahiwaga ng kantang ito sa iba’t ibang pamamaraan.
            Ang kantang ito ay umiikot sa kwento ng dalawang magkasintahan na masasabi kong hindi ganoon kayaman. Ito ay pinatutunayan ng mga liriko na naghahambing sa lugar na kanilang ginagalawan. Nasbanggit sa kanta ang tungkol sa kulam, maligno at pagiging satanista. Ito ay mga terminong bibihira na natin maririnig na ginagamit ng mga taong nasa syudad o iyong mga taong mayayaman. Ang paggamit ng tauhan sa kanta ng mga terminong ito ay nagpapahiwatig na patuloy na paniniwala sa maligno at kulam. Ang dalawang taong ito, na magkasintahan, ay nakatira sa isang mataas na lugar, o maaring sa dalawang palapag na bahay. Ang paggamit ng “hagdanan” sa kanta ay paglalarawan ng ganitong tagpuan. Sa kanatang ito, makikitang ang pangunahing tauhan, iyong kumakanta, ay isang ordinaryong tao na nagmamahal na lubusan sa kanyang kasintahan. Ang pangalawang tauhan, ang tinutukoy ng kumakanta, ay naglalarawan ng isang taong matapang, palaaway, at mapagsamantala sa pagmamahal ng nasabing pangunahing tauhan. May mga bagay bagay na nabanggit sa knata ng nagpapakitang sinasaktan pisikal at emosyunal ng ikalawng tauhan ang pangunahing tauhan. Ang mga karahasang dinaranas ng pangunahing tauhan ay tinitiis lamang niya nang dahil sa sobrang pagmamahal. Ang mga pagmamalupit ng ikalawang tauhan ay hindi lang basta bata pananakit. Ang paglalarawan ng kanta ay nagpapakitang ito ay marahas na pagmamalupit. Ngunit sa huli, natapos ang kanta nang pumanaw ang ikalawang tauhan.
            Kung pakikinggan lamang ang kanta, marami sa atin ang matatawa dahil sa nakakatuwang istilong ginamit ni Bitoy sa paglalarawan ng mag naganap. Pero para sa ibang tao, ang kantang ito ay nagpapakita ng kakayahan ng isang babae. Dahil sa kadahilanang lalaki ang umawit ng kantang ito, agad na papasok sa isip natin na ang tinutukoy ng kumakanta ay isang babaeng malakas at marahas sa kanyang nobyo. Ang pagiging lalaki ni Bitoy at ng ibang lalaking kumanta ng awiting ito ay nagpapatunay na babae nga ang ikalawang tao. Dahil dito, makikitang ang kakayanan ng isang babae na gawin ang mga bagay bagay na nagawa nya sa kanata ay pagpapakitang hindi na sunud-sunudan o alipin ng lalaki ang babae. Isa itong pagpoapakita na hindi lang napapantayan ng babae ang lalaki kundi nahihigitan pa pagdating sa kanilang relasyon. Ito na ba ang pagpapakitang tagumpay ang Feminismo sa bansa?
            Kung papakinggang mabuti ang kanta, makikitang walang kasariang binanggit ang composer. Bagaman lalaking boses ang kumanta, hindi nito mapapatunayan, ng pangkalahatan at sigurado, na ang kantang ito nga ay tumutukoy sa lalaking binubugbog ng babae. Parang isang kaisipan ang iniwan sa mga tagapakinig tungkol sa kasarian ng kumanta at ng kinakantahan niya. Hindi kaya may ipinahihiwatig ang gumawa ng kanta? Hindi kaya lalaki rin ang kinakantahan ng nauna?  Kung titignang mabuti ang kanta, parang mahirap paniwalaan na makakayahan ng isang babae gawin ang mga ganoong bagay dahil sa iba’t ibang aspeto. Una, ang babae ay natural nang mahina pagdating sa pisikal na kalakasan. May mga nabanggit sa kanta na ginagawa ang ikalawang tauhan na bibihira gawin ng ordinaryong babae. Ang paghampas ng bakal na tubo, ang pagngudngod sa kalan, at ang pagtulak sa hagdan ay ilan sa mga gawaing kayang kaya ng isang lalaki. Ang ugaling pagiging marahas na ipinakita ng ikalawang tauhan ay maari ring ugali ng isang lalaki. Sa madaling salita, maaring ang magkasintahan sa kanta ay parehong lalaki.
Upang mas mapatibay ang argumentong ito, naalala ko ang mga sumikat na kanta ng composer ng kanatang Mas mahal na kita ngayon na si Michale V. O Bitoy. Kung matatandaan, bago sa kanatang ito ay may naunang kanta pa siyang sumikat na nauukol sa kasarian ng isang tao, ang “Hindi ako Bakla”. Ang kantang ito ay umiikot lang sa kwento ng isang lalaki na naglalabas nang tunay niyang pagtingin sa sariling kasarian. Sa madaling salita, ang kanyang kabaklaan ay higit pa sa pagiging bakla, kundi ay isang ganap na babae bagamat ipinanganak na lalaki. Noong mga isang dekada na ang nakalilipas, may isang kantang ginawa at inawit si Bitoy na kahawig ng kanta nyang Mas mahal na kita ngayon. Ito ay ang kanatang “Sinaktan mo ang puso ko”. Sa awiting ito, isinasalaysay rin ng isang lalaki ang karahasan ng kanayang kasintahan sa kanya. Nariyan din ang pananakit na pisikal at emosyunal. Hindi kaya iisa lang ang katauhang gumaganap sa pangunahing katauhan ng kantang Sinaktan mo ang puso ko, hindi ako bakla, at ng Mas mahal na kita ngayon?
Sa Pilipinas, ang katayuan ng isang babae ay hindi na masyado usapin sapagkat nabibigyan na ng pantay na pagtingin ang babae sa lalaki. Ngunit sa kantang ipinamahagi sa atin ni Bitoy, hindi kaya may panibagong usapin ng pagkakapantay pantay nanaman ang gusto niyang iparating mula pa noong nakaraang dekada? Maaring ito ay ukol sa katayuan ng mga binabae...


Monday, February 28, 2011

Critical Commentary #2: Sikolohiyang Pilipino : sumasalamin sa pagkaPilipino

Sa loob lamang ng iilang taong pananakop at pamamahala ng mga amerikano sa ating bansa ay nagdulot ito na para bagang napakalaking  peklat sa ating kultura. Kasama na sa nabahidan ng sistemang kolonyal ang ating pagsasalita, pakikipagsalamuha sa iba, pagtingin at pag-intindi sa isang ideya, paggawa ng desisyon, at iba pang sistema nang pagiging Pilipino. Hanggang ngayon, dumaan na ang ilang dekada, makikitang nababakas pa rin ang bahid ng kulturang Amerikano ang sariling atin. Mula sa paaralan, sa trabaho, sa cyber space, sa media, o maging sa tahanan, ang impluwensya ng Amerikano ay hindi naitatago. Ipinapakita lamang nito na mataas ang tingin natin mga Pilipino sa kultura ng nakalipas na kolonyal kaysa sa ating kultura. Dahil dito mas lalong bumibigat ang paghahangad nating mas mapalalim ang pagkakatali natin sa kulturang Amerikano.
            Ngunit mayroong ding mga hindi magagandang naidudulot ang mataas na pagtingin nating mga Pilipino sa kultura ng Amerikano. Ito ay sa kadahilanang bumababa ang antas ng pagtingin natin sa sarili nating kakayanan na nagiging daan naman upang bumaba rin ang tiwala natin sa kakayahan ng sariling atin. Ang pagbaba ng tingin sa sariling kultura ay nagdudulot ng pagtanggap sa mga negatibong paglalarawan sa Pilipino o sa Pilipinas.
            Ang sikolohiyang Pilipino, pinangunahan ni Virgilio Enriquez, ay isang magandang hakbang na nagpapakita ng paghamon sa kaisipang kolonyal tungo sa ating pagkapilipino. Nakatutuwang isipin na ang mga paglalarawan ng ibang kultura sa ating mga pilipino, bilang isang negatibong kaanyuan, ay lumalabas na isang positibong paglalarawan ng ating kultura. Bukod pa sa mga pagtatamang nagagawa ng Sikolohiyang Pilipino, mas lalo nating naiintindihan ang nauunawaan ang tunay na Pilipino. Ang Pilipino ay ang kapwa ng Pilipino.
                       

Monday, February 21, 2011

(Critical Commentary) Post- Feminism: next stage or the death stage?

Kapag maririnig o mababasa natin ang salitang Feminismo o Feminism kadalasang ang susunod na maiisip natin ay ang pagkaabuso sa maraming kababaihan sa iba’t ibang bahagi ng mundo. Nariyan ang babae bilang isang sex object, isang katulong, o anumang katayuan sa lipunan na hindi hahangarin ninuman. Sa madaling salita, ang mga babae ay hindi nagkakaroon ng pagtratong nakukuha ng mga lalaki. Dahil sa laganap at lumalalang pagmamaltrato sa pagiging babae, maraming mga kababaihan ang bumangon, tumayo, at nanindigan upang baguhin ang ikot ng mundo sa pamamagitan ng paghahangad ng pantay na pagtingin sa pagitan ng isang babae at isang lalaki. Dito sinilang ang concepto ng Feminismo kasabay ng katanungang “kaya bang PANTAYAN ng babae ang lalaki?”


Tunay ngang kahanga hanga ang mga kababaihang nagsimula ng kampanya sa paghinto ng pagmamaltrato sa mga kababaihan noon. Unti-unting napagbukasan ng pinto ang mga kababaihan sa mga mas kapakipakinabang na pagkakataon. Ang kaisipang ito pa lamang ay isa nang kahanga hangang ipinamalas ng kababaihan. Ang aktong paglaban sa tradisyunal na estado ng kababaihan ay nagpapakita na na may nagagawa ang mga babae kaya hindi dapat sila isinasantabi lamang. Ngunit ang pakikipaglaban ng mga kababaihan ay hindi nagging madali sapagkat dumaan ito sa mahabang panahon at napagdaanan ang maraming pagsubok. At sa pagdaan ng panahon, nababago ang pamamaraan at kaisipan ng mga kababaihan sa pagkampanya ng kanilang kapakanan. Sa kasalukuyan ay mayroon tayong tinatwag na Post-feminism. Ano nga ba ang Post-Feminism?

Sa pangalan palang, Post-feminism, ay isa nang bagay na nagdudulot ng maraming katanungan sa aking isipan, ano pa nga ba pagdating sa kahulugan nito? Kung titignang mabuti, maraming pwedeng maging kahulugan at kagamitan ang salitang Post-Feminism. Maaring ang ibig sabihin nito ay ang katapusan ng feminism, o yung latest wave of feminism,next stage of feminism, o pwede ring anti-feminism. Isa lang ang maaaring ibig sabihin nito, ito ay ang kasalukuyang kalagayan ng feminism pagkatapos ng feminismong alam natin na lumalaban para sa kapakanan ng mga kababaihan.

Sa madaling salita, kasalukuyang Malabo na ang katayuan sa mundo. May mga nagsasabing hindi na mahalaga ang kampanya ng feminism dahil nakamit na ito, mayroon din naming nagsasabi na kailangan pa ng mas madugong laban upang tuluyang makamit ang kanilang layunin. Alinman sa dalawa, isa lang ang may kasiguraduhan, ito ay ang katotohanang may kakayahan ang mga kababaihan kaya hindi dapat sila minamaliit sa lipunan. Ito ay mapapatunayan mismo ng ideya ng pagkakaroon ng feminism sa mundo. Isang kahanga hangang gawa ang naipamalas ng mga kababaihan noong unang isinilang ang idehiloyang ito. At dahil dito, mas lalong naipapakita ang kagalingan ng mga kababihan sa lipunan.

Iilang halimbawa ng Feminismo sa ngayon ay ang pagtanggap ng Pilipinas na magkaroon na babaeng pangulo. Dalawang babae na ang naihalal upang ipagkatiwala ng mga Filipino ang bansa sa mga pangulong iyon. Makikitang hindi nagging bigo ang mga kababihan na ipamalas ang kanilang kakayahan. Nakamit na ng kababaihan ang hinahangad nilang kapantayan sa pagitan ng babae at lalaki. Ngunit hindi ditto nagtatapos ang feminism, dahil ang post-feminism ay nagtatanong “kaya bang HIGITAN ng babae ang lalaki?”

Sunday, February 20, 2011

Ang Makabagong Pagbalik Tanaw: Beyond Conspiracy, 25 Years After the Aquino Assassination

Sinasabing ang teknolohiya raw, lalo na ang media, ang isa sa nakakaimpluwensya sa apg-iisip at pagkilos ng tao sapagkat ito ang pinakamadali at nakakalibang na pamamaraan. Dahil sa patuloy na pagtankilik ng tao sa media, sinasamantala ng iba’t ibang personalidad, lalo na ng pulitiko, ang ganitong kaganapan para maisagawa ang mga bagy bagy na gusto nila mangyari. Isa na dito ang layuning buhayin ang mga alala ng mga taong nakapaglikha ng kahusayan sa bansa. Tulad na lamang ni Ninoy Aquino na kilala pa rin sa ngayon dahil sa walang tigil na pagbuhay sa kanyang alaala gamit ang media. Sa ganitong panahon na papalapit nanaman ang araw na naganap ang Edsa Revolution, paulit ulit na naipapakita ang mga alaala kay Ninoy.


Noong ika-21 ng Agosto, taong 1983, ay naganap ang isa sa mga makabuluhang pangyayari sa kasaysayan ng Pilipinas- ang pagkamatay ng isang tinuturing na bayani na si Benigni Aquino Jr. (a.k.a Ninoy). Sa pagdaan ng maraming taon, ikasaktong 25 taon matapos ang palaisipang pagpatay kay Ninoy, nakapaglikha ng maikling film documentary na pinamagatang “Beyond Conspiracy, 25 Years After the Aquino Assassination”. Sa loob ng 90 minuto, naipakita ng dokumentaryong ito ang buod ng buhay ni Ninoy at sa huli ay ipinakita ang mga maaring sagot sa maraing katanungan ukol sa kantayng kamatayan.

Sinimualn ang dokumentaryo sa pamamagitan ng paglalahad at paglalarawan sa naging buhay ni Ninoy bago pa lamang sumabak sa pulitika. Kapansin pansin na sa murang edad pa lamang ay nasimulan na nyang makagawa ng maipagmamalaking gawain para sa kanyang sarili. Sa edad na 17, nagsimula na siyang maging aktibo sa mga usaping pambansa na nagmulat sa kanyang mura kaisipan at nakapaghasa ng kanyang katangian at kakayahan. Sa pagsabak sa pulitika at pagpasok sa mundo ng negosyo, nagamit niya ang mga katangiang nakuha nya tulad ng pagiging matapang at responsableng tao. Sa likod ng maraming hadlang sa kangyang pag-unlad bilang tao, bilang negosyante at bilang pulitiko, hndi ito naging sanhi ng kanyang pagkatalo sa mga nasabing larangan. Sa pagdaan ng mga araw, naging kilalang tao si Ninoy at masasabing nakuha niya ang tiwala ng maraming mamamayan dahil sa natatanging nitong katangian na pagiging makabayan. Dahil sa mga tagumapay na kanyang natamo, umani ng maraming tiwala si Ninoy ngunit kasabay din nito ay ang pagkakaroon ng maraming kaaway sa pulitika. Isa na rito ang dating pangulong Ferdinand Marcos (FM) na naglagay sa kanya sa bilangguan. Sa ilang taong niyang pagkabilanggo, hindi pa rin nawala ang pagnanais ni Ninoy na makatulong sa bayan, samantalang mas lalong naging matapang na harapin ang malaki at makapangyarihang administrasyon ni FM. Maraming bagay ang di sinang-ayunan ni Ninoy sa pagpapalakad ni FM kaya naman maraming marahas na pangyayari at gulo ang naganap noong mga panahon ng matinding tensyon na namamagitan sa dalawang. Upang maiwasan ang lalong pagdanak ng dugo sa bansa, nirekomenda at pinayagan ni FM si Ninoy na pumunta ng Amerika at doon mapgpagamot at manirahan ng tahimik. Sa mga panahong ito, dito naranasa ni Ninoy at ng kanyang pamilya ang katahimikan ng buhay. Ngunit si Ninoy, bilang isang makabayan, ay hindi napapalagay sa mga balitang nalalaman niya tungkol sa kalagayan ng Pilipinas kaya naman napagdesisyunang umuwi na lamang ng bansa. Sa araw din ng pagtapak niya sa lupa ng Pilipinas ay kasabay naman ang pagkitil sa kanyang buhay sa di pa nakikilalang tao. Hanggang ngayon ay palaisipan pa rin sa marami kung sino ang pumatay o ang mastermind na nagpapatay kay Ninoy.

Sa pagdaan ng maraming taoon, masasabing unti unti nang nakakalimutan ng mga Pilipino ang pagpapamalas ni Ninoy na pagiging bayani sa pamamagitan ng pagbuwis ng buhay. Marami ring kabataan sa ngayon ang di pa lubusang nalalaman ang kasaysayang ito. Mahalagang maipamahagi sa mga kabataang katulad ko ang kwento ng buhay ni Ninoy sapagkat dito napapamalas ang isang mukha ng pagiging makabayan. Pero sa tulong ng teknolohiya, ng Mass media, madali na lamang naipapakita sa mga kabataan ngayon ang mga naganap noon. Ito ang isang bagay na naitutulong ng Mass media, ang maipalaganap ang kasaysayan.

Thursday, February 17, 2011

Robinhood's Resistance

I have just watched the latest Robinhood movie starring Russel Crowe as the main character, Robinhood. From that movie, different cultural and political issues can be pulled out even from the very beginning of the story until it ends for another beginning. These conflicts creates a more complex way of living in this type of settings, however, it is more exciting as it enables the people to do something like what Robinhood did. This kind of movie should be viewed by people who thinks and believes in concept of power and resistance.

The film, basically, talks about the story of Robin Hood before he became the contemporary image of Robinhood which we all knew today. It aims to explain the underlying reasons how RobinHood became a generous, good hearted, however, thief of England.The story started depicting the battle between England and France. During those times, King Richard the Lionheart was the leader of the England’s crusade against France. Robin was once a committed and loyal member of King Richard and a archer expert who fights in the side of England. During the battle, King Richard was killed and therefore he was replaced by his brother King John who happens to be ignorant, coward and inefficient leader. Because of such tragedy, Robin along with his companions decided to retreat and just go home after a decade of fighting for England. In their way home, they have encountered the Englishmen, lead by Sir Godfrey, who ambushed the Royal guard of the King. Robin and his companion steal the armor and ship of the Englishmen so that they could return home safely. Before leaving, Robin promised a dying knight, named Robert Loxely, to return his sword to his father Sir Walter Loxley.

Upon the arrival of Robin and his companion to England, Robin was recognized as Robert Loxely and was the one who informed the death of King Richard. As Robin’s desire to fufill his promise to Robert, he went to Nottingham, a place of the original Robert Loxley and its family, to return the sword to his father, Sir Walter. There, he met lady Marian, the widowed wife of Robert who became his lover later on, however, she was distrustful of Robin at the start. Sir Walter asked Robin to continue impersonating his son Robert, for their possessions’ safety and protection purposes. In the span of his stay there, he started to recognize the cruelty of King john’s ruling. King John’s henchman and sheriff implement strong and strict type of governance which demands higher taxes and power. Because of such crisis, Robin decided to start an uprising act and became an icon of opposition against cruel acts of the administration. The last part of the film shows the victorious battle against France, where, Sir Godfrey was killed by Robin. King John sees Robin as a threat in his political career and therefore declared Robin as an outlawed. From then on, the adventure of RobinHood has started another resistance…

Monday, June 22, 2009

BUSINA: Ibasura, Chacha ni Gloria

Ilang taon nang isyu and sinasabing Charter Change ni Gloria o ang tinatawag na Chacha. Pero masasabi nating matunog pa rin ito sa ngayo dahil maaring isa ito sa pamamaraan ng ating pangulo na humaba pa ang pagkakaupo nya sa kaniyang pwesto sa ngayon. Alam naman natin na para sa sariling kapakanan lamang nya ang dahilan kung bakit maraming opisyales ang nagkukumahig na ipaglaban ito. Matagl na itong isyu na ito pero may nagagawa ba tayo ukol dito? Alam ba natin ang tungkol dito?

Marami sa mga Pilipino sa ngayon ay nagkakaroon ng kakulangan sa impormasyon o sinasabing unaware sa mga nangyayari sa kanyang kapaligiran. Pero sabi nga sa wikang Ingles na "ignorance is not an excuse". Hindi magandang dahilan ang kawalan ng kaalaman ukol dito upang walang gawin ang bawat isa sa atin. Lahat tayo ay magagawa kung gugustuhin natin. kahit sa maliliit na pamamaraan ay makakatulong tayo na labanan ang anumang katiwalian.

Noong June 22, 2009 ng hapon, ganap na ika-6, nagkaroon ng noise barrage ang mga estudyante ng DLSU-M at CSB. Ikinararangal kong sabihin na isa ako sa mga sumali sa activity na iyon ngunit ikinalulungkot ko ang pagkapansin na kakaunti ang pumuntang lasalyano kung ikukumpara ang dami ng estudyanteng nag-aaral dito. Isa ba itong indikasyon na ang mga Lasalyano ay walang alam?

Maraming maliliit na pamamaraan ang magagawa natin para makatulong o matulungan ang sarili upang maging huwaran. Lagi nating napapag-usapan ang "will I make a difference? or how can I make a difference" pero hindi naman natin ito naisasabuhay ng maayos.